دیشب به عشق امام هادی بعد از مدتها یک غزل سرودم

در جهانی فقیر از شادی

عاری از نغمه های آبادی

مسلخی بی ترحم و غیرت

مسلخ شعر سرخ آزادی

شهرها عاری از درخت و بهار

غرق در التهاب مردادی

کوچه هاا ، بی چراغ ، بی دررو

ذهنها ، زخم فکر الحادی

سوخته قلب آینه حتی

مرگ، تنها حیات این وادی

آمدی و قیامتی کردی

یاد الله، یادمان دادی

دهمین عصمت منزه و پاک!

با شمایم ، امام من! هادی!

اگرچه لایق ساحت امام علی النقی علیه السلام نیست اما از سکوت بهتره

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: